თანამედროვე ცხოვრებაში შეხვდებით უამრავ ცინიკოს და სკეპტიკოს ადამიანს, რომელთაც არ სჯერათ სიყვარულის არსებობის. უმრავლესობა ცხოვრობს ანგარებით და სულ არ ადარდებს რომანტიული ურთიერთობა, რომელელიც ერთდ დროს ძალიან დასაფასებელი იყო.
დღეს გიამბობთ ერთ უჩვეულო და სულის შემძვრელ ისტორიას, რომელიც დაგარწმუნებთ, რომ ნამდვილი გრძნობები არსებობს.
ცნობილი კარდიოლოგი და აკადემიკოსი, ვლადიმერ ანდრეევიჩ ალმაზოვი ინახავდა თავის კაბინეტში კოლბაში მოთავსებულ გულს. თითოეულმა სტუდენტმა იცოდა ისტორია ამ გულის შესახებ.
50-იან წლებში, როცა ალმაზოვი ჯერ კიდევ სტუდენტი იყო, პირველი სამედიცინო ინსტიტუსის კლინიკაში მოათავსეს გოგონა გულის იშვიათი დაავადებით. იმ პერიოდში ამ დაავადების განკურნება პრაქტიკულად შეუძლებელი იყო.
გოგონას უამრავი პროფესორი ადევნებდა თვალს. პროფესორების გარდა გოგონას მოსანახულებლად მიდოდნენ სტაჟიორები. მათ შორის იყო ალმაზოვის თანაგუნდელი. მართალია ამ ყმაწვილს არ გამოუგონებია ენდოკარდიტისგან განსაკურნებელი წამალი, მაგრამ ეს იყო ადამიანი, რომელსაც შეუყავარდა ის გოგონა…
ყმაწვილი ყოველდღე ნახულობდა მომაკვდავ გოგონას, ჩუქნიდა მას ყვავილებს და ამხნევებდა. მოხდა ისე, რომ გოგონასაც შეუყვარდა. ამ ისტორიაში სასაწაული ის არის, რომ გოგონამ დაიწყო გამოჯანმრთელება.
საბოლოოდ გამოჯანმრთელდა კიდეც და ოჯახის შექმნა იმ ყმაწვილთან. მათ შვილებიც ეყოლათ და თავის ვერცხლის იუბილეზე დაპატიჟეს ის პროფესორები, რომლებიც ერთ დროს მკურნალობდნენ მას. სიკვდილამდე რამოდენიმე თვით ადრე მან თავისი გული უსახსოვრა პირველ სამედიცინო ინსტიტუტს, რათა ადამიანებს მუდამ დაემახსოვრებინათ ერთი რამ, რომ ავადმყოფ გულს მხოლოდ მოსიყვარულე გული განკურნავს…
დამეთანხმებით, რომ ეს ისტორია გულგრილს არავის დატოვებს. ეს არის ნამდვილი სიყვარულის ისტორია, რომელიც ისევ გვიღვივებს რწმენას სიყვარულის მიმართ. აუცილებლად გაუზიარეთ ეს ისტორია თქვენს მეგობრებს.
