ძველი სლავური ლეგენდის თანახმად, ყველაზე პირველმა ჭინკამ სწორედ ანწლი გამოიყენა თავდასაცავად. როცა ის ორმოში ჩავარდა და იქიდან ვერ ამოდიოდა, ზემოდან ანწლი დარგო დასამალად. ძველად მცენარის ამოძირკვა აკრძალული იყო. მიიჩნევდნენ, რომ ასე ჭინკას შეაწუხებდით და თავს უბედურება დაგატყდებოდათ. თუ ანწლის მოშორება ტერიტორიიდან გარდაუვალი იყო, მაშინ ფსიქიკურად დაავადებულ ადამიანს უშვებდნენ ამისთვის. მიიჩნევდნენ, რომ ჭინკები ასეთ ადამიანებს ვერაფერს უშავებდნენ.
იმის გამო, რომ ძველად ანწლს უწმინდურ და დაწყევლილ მცენარედ თვლიდნენ, აკრძალული იყო მისი დაწვა ღუმელში, მისგან არც ხელნაკეთ ნივთებს და სათამაშოებს აკეთებდნენ. თვლიდნენ, რომ ანწლის ტოტის დაწვისას გამოყოფილი კვამლი მტერს უხსნიდა ქვეყნის კარიბჭეს. ამ მცენარეს ხშირად იყენებდნენ მკითხაობის და ჯადოსნური რიტუალების დროს. ანწლის ტოტებისგან ამზადებდნენ სახლის დამცავ ამულეტებს და შემდგომ უკვე მისი გამოყენება ხალხურ მედიცინაშიც დაიწყო.
დღეს ჩვენ გაგაცნობთ შავი ანწლის სასარგებლო და სამკურნალო თვისებებს. ასევე გაგაცნობთ იმ საფრთხეებსაც, რასაც შეიძლება ადგილი ქონდეს ამ მცენარის გამოყენებისას.
შავი ანწლი
ძირითადად სამკურნალოდ გამოიყენება ანწლის ყვავილები და ნაყოფი. თუმცა სამკურნალო თვისებებით მისი ტოტები, ქერქი და ფესვებიც დაჯილოდვებულია. ანწლის ყვავილების დასაკრეფად საუკეთესო პერიოდი მაისის ბოლო და ივლისის თვის დასაწყისია. შავი ანწლის ყვავილი შეიცავს დიდი რაოდენობით კაროტინს, ეთერზეთებს, ქოლინს და ორგანულ მჟავებს.
ადრე ვაშლით სავსე კალათებს უდებდნენ ანწლის ყვავილს, რათა დაეცვათ ის გაფუჭებისგან. ანწლის კვირტებისგან კი ამზადებდნენ სალატებს, რომელსაც შარდმდენი ეფექტი ქონდა. ორგანიზმიდან გამოდევნიდა ზედმეტ ტოქსინებს და შლაკებს.
ძველად ანწლის ნაყოფით რებავდნენ ნატურალურ ქსოვილებს. ხოლო მისი წვენით მელანს და წარბის შესაღებ საშუალებას ამზადებდნენ.
როგორც ცნობილია შავი ანწლის ნაყოფი შეიცავს დიდი რაოდენობით ამინომჟავებს და C ვიტამინს. ხალხური მკურნალები იყენებდნენ ამ მცენარის ფოთლებს, ქერს, ფესვებს და ყვავილებსაც. მისი ნაყოფით კურნავდნენ წყლულოვან დაავადებებს, ნევრალგიას და ჰეპატიტს.
დღეს უკვე შავი ანწლი გამოიყენება სიმსივნური დაავადებების დროს, მაგალითად: მისი ჯემი კუჭის სიმსივნის დროსაა ეფექტური, ხოლო ანწლის ღვინო კანის კიბოს დროს გამოიყენება.
ყვავილების ნაყენი ან ნახარში დაჯილდოვებულია ანტიბაქტერიული და პათოგენური თვისებებით. ამის გამო ის ზალიან პოპულარულია ხალხურ მედიცინაში. ძირითადად მას გაციების, გრიპის და ანგინის დროს გამოიყენებენ.
დღეს შეგვიძლია გაგიზიაროთ რეცეპტი, რომელიც რევმატიზმის, პოდაგრას და ართრიტის დროს გამოგადგებათ.
1 ს.კ. შავი ანწლის ყვავილს დაასხით 200 მლ. ადუღებული წყალი და დადგით ნელ ცეცხლზე 15 წუთის განმავლობაში. 15 წუთის შემდეგ გადაწურეთ. უნდა მიიღოთ ნახევარი ჭიქა დღეში 2–ჯერ ჭამამდე 30 წუთით ადრე.
სახლის პირობებში შეგიზლიათ დაამზადოთ კანის გამწმენდი ლოსიონი, რომელიც ხელს უწყობს კანის გაახალგაზრდავებას და ტონუსის მომატებას.
20 ცალ ყვავილს დაასხით 1 ლ. ადუღებული წყალი და გააჩერეთ თავდახურული ბნელ ადგილზე 24 საათის განმავლობაში. 24 საათის შემდეგ გადაწურეთ და სეინახეთ მაცივარში.
ნივთიერებათა ცვლის გასაუმჯობესებლად ამაზდებენ ნახარშს მცენარის ფესვებისგან, ფოთელბისგან და ყვავილებისგან.
მნიშვნელოვანია!
საკვები და სამკურნალო სახით მხოლოდ შავი ანწლი გამოიყენება. წითელი ანწლის გამოყენება სასტიკად აკრძალულია, რადგან არის ძალიან შხამიანი. წითელ ანწლზე ოდნავ შეხების შემდეგაც კი კარგად უნდა დაიბანოთ ხელები თბილი წყლითა და საპნით.
გასათვალისწინებელი და საყურადღებოა!
წითელი და შავი ანწლის ყვავილები, ასევე ნაყოფიც მომწიფების პერიოდში ძალიან რთულად გასარჩევია ერთმანეთისგან. ამიტომ თუ 100%–ით არ ხართ დარწმუნებული, რომ შავ ანწლთან გაქვთ საქმე და არა წითელთან, არ გაეკაროთ!
გაითვალისწინეთ! შავი ანწლის გამოყენება არაა რეკომენდირებული ორსულობის, შაქრიანი დიაბეტის და კოლიტის დროს. სასტიკადაა აკრძალული კუჭის ქრონიკული დაავადებების და კრონის დროს.
ჯანმრთელობას გისურვებთ!
